środa,
Witold Rychter
Witold Marian Rychter urodził się 2 lutego 1902 roku w Warszawie. Był uczniem warszawskiego gimnazjum im. Adama Mickiewicza, w czasach szkolnych działał w harcerstwie. Jesienią 1918 roku służył w Przysposobieniu Młodzieży i Straży Obywatelskiej, brał udział w rozbrajaniu niemieckich żołnierzy w Warszawie. W 1920 roku ochotniczo walczył z bolszewikami, rok później wziął udział w III powstaniu śląskim.
Początkowo studiował na Politechnice Warszawskiej, jednak szybko przeniósł się na Oddział Maszynowy Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej, gdzie w 1927 roku uzyskał dyplom inżyniera mechanika. Pracę zawodową rozpoczął jeszcze jako student, był m.in. rzeczoznawcą, biegłym sądowym i egzaminatorem na prawo jazdy.
Od 1925 roku uczestniczył w rajdach motocyklowych, w 1926 ustanowił rekord Polski w jeździe motocyklem z wynikiem 134 km/h. Kilkukrotnie poprawiał to osiągnięcie, jednak jego próby były przerywane za względów bezpieczeństwa lub nieuznawane oficjalnie. W 1927 roku za kierownicą samodzielnie skonstruowanego samochodu wystartował w Międzynarodowym Rajdzie Automobilklubu Polskiego, później wielokrotnie uczestniczył w tej imprezie, zdobywając kilka nagród. W 1935 roku zajął 49. miejsce w Rajdzie Monte Carlo. Jego pasje nie ograniczały się do motoryzacji, w 1929 roku odbył szkolenie pilota sportowego w Aeroklubie Warszawskim, w 1936 przeszedł kurs akrobacji lotniczej. Latał m.in. na samolotach Hanriot H.28, PWS-16bis, RWD-10. Był właścicielem samolotu sportowego JD-2bis.
Podczas kampanii wrześniowej był zastępcą dowódcy Samodzielnej Kompanii Czołgów. W okresie okupacji hitlerowskiej brał udział w ruchu oporu jako szef motoryzacji Komendy Obszaru Warszawskiego Armii Krajowej. Walczył w powstaniu warszawskim. Po zakończeniu wojny pracował jako biegły sądowy. Był członkiem Komitetu Organizacyjnego Automobilklubu Polskiego, a później wszedł w skład Zarządu Oddziału Warszawskiego Automobilklub Polskiego. Powrócił do Aeroklubu Warszawskiego, jednak decyzją komunistycznych władz szybko został odsunięty od latania. Po przemianach w kraju w 1956 roku został członkiem zarządu Aeroklubu PRL. Zmarł 17 marca 1984 roku w Warszawie.
